سمیه رنجبر

نشست پژوهشی سیر مطالعاتی منظومه فکری رهبری با حضور معاون پژوهش مدرسه و طلاب حوزه علمیه الزهرا س خرمبید برگزارگردید.خلاصه مطالب ارائه شده در نشست  بدین شرح می باشد:

درست است ایمان یعنی باور،اما قرآن هرباوری را قبول ندارد.ایمانی که در جوارح و اعضای مومن شعاعش مشهود نباشد،بدون تعهد باشد و احساس مسولیت به همراه نیاورد،این ایمان از نظر اسلام ارزشمند نیست.اول مومن به خدا شیطان است اما هنگام تعیین راه نهایی این ایمان به کار او نیامد زیرا تعهد آفرین نبود.بنابر این ایمانی مورد پذیرش است که زاینده و همراه با عقل باشد و باری بر دوش مومن بگذارد.بنابر این اگر تعهدی در خود احساس نکردیم باید در مومن بودن خود شک کنیم.همانطور که اگر جامعه ای به تعهدات ایمانی عمل نکند نباید نام خود را جامعه مومن بگذارد.در اینجا وارد بحث امر به معروف و نهی از منکر شدیم که واجبی فراموش شده در جامعه است.اگر فقط تصدیق کلمه ایمان کافی بود ابولهب اولین مومن به پیامبر بود.اعراب خوب می فهمیدن که پیامبر چه می گوید و دنبال این بودند که پیامبر را رسوا کنند و عیب و ایراد هایی در سخنان او بیابند اما وقتی گوش فرا می دادند می گفتند این کلام بشریت نیست پس آن را تصدیق می کردند(یکی از آنها ابولهب بود پس او ایمان داشت اما این تصدیق همراه با اعمال نبود).

صفتی در انسان وجود دارد که او را به دنبال راحت طلبی و سهل گرایی سوق می دهد بنابراین انسان دنبال فرمول هایی است که نتیجه آنها رفتن آدم بیکاره تنبل به بهشت را تضمین کند.این با ایمان قرآنی منافات دارد طبق سخن امیر المومنین علیه السلام می میفرمایند:«شفاعت ما به کسانی می رسد که جد و جهد و کوشش داشته باشند».

در ادامه به تعهدات و مسولیت های انسام مومن اشاره میکند:«رکوع کنید سجده کنید،خضوع کنید در مقابل خدا،خدا رت عبدت کنید،نیکی کنید تا رستگار شوید،مجاهدت کنید در راه خدا،آن تلاشی که در راه خدا انجام شود نسبت به عظمت خدا از هر تلاشی باید بزرگتر و پایدارتر و خستگی ناپذیرتر باشد.در ادامه می فرماید:«اگر این کار ها را کردید می شوید برگزیده خدا پس مسئول مستقیم شما پیامبر وشما مسئول همه بشریت هستید.حال که مسولیت شما سنگین است پس به پا دارید نماز را و بدهبد زکات را و متوسل شوید به خدا و از هیچ قدرتی نهراسید که خدا سرپرست و هم جبهه شماست. در سوره انفال نیز تعهدات دیگری برای مومنان بیان می کند.«کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند(که هجرت معانی متعددی دارد یک بخاطر هدف از همه چیز دست کشیدن دو برای بنای کاخ عظیم اسلام یک خشت بردن)با جاه و مال در راه خدا مجاهدت نمودن،به درماندگان بی وطن پناه دادن و آنها را یاری کردن.اینان مومنان راستین اند که هر مومن مانند یک آجر است در هم فرو رفته و یکدیگر را نگه میدارند